Laat de kinderen tot Mij komen!

De mensen probeerden ook kleine kinderen bij Hem te brengen om ze door Hem te laten aanraken. Toen de leerlingen dat zagen, berispten ze hen. Maar Jezus riep de kinderen bij zich en zei: ‘Laat ze bij Me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan!’

woensdag 25 september 2013

Als het niet gaat zoals je wilt

Ik ben dankbaar en blij dat ik veel blogs mag plaatsen en dat ik iedere dag/week iedere vele bezoekers mag ontvangen op mijn blog.
Tegelijkertijd besef ik goed dat ik vooral positieve dingen schrijf en plaats. Het delen van leuke en goede momenten is nou eenmaal leuker dan de minder leuke momenten. Toch wil ik jullie niet het gevoel geven dat het bij ons altijd helemaal soepel verloopt, dat wij perfect zijn, dat onze kinderen perfect zijn en onze avonden perfect zijn.

Laatst vroeg ik in de Facebook-groep Family Nights al eens of bij iedereen altijd alles gesmeerd liep. Er kwamen zeker wat herkenbare reacties en dus zal dat bij jullie als lezers zeker ook bekend voorkomen.


Hebben jullie wel eens geen zin? 
Of hebben de kinderen misschien wel eens geen zin? 
Lukt het niet met de voorbereiding? 
Is de aandacht halverwege foetsie? 
Landt je zo zorgvuldig geplande onderwerp niet? 

Zijn allemaal wel eens dingen die hier voorkomen. Waarschijnlijk ook wel eens bij jullie!? Graag wil ik wat moment/gebeurtenissen delen met jullie die hier de afgelopen jaren wel eens voorgekomen zijn...

We hadden eens een avond voorbereid, we hadden er veel zin in.
's Avonds tijdens het eten, ontstond er ruzie tussen de kinderen.
Ze stopte maar niet met elkaar plagen en vervelend doen,
ons lontje was daardoor ook een stuk korter dan normaal....
Toen we het helemaal zat waren, besloten we terplekke om de avond niet door te laten gaan.
Dikke tranen als resultaat en 2 ventjes die om 7 uur al in bed lagen.
Helaas... want we misten zelf ook die mooie avond...

Ook hebben we wel eens een avond gehad, we hadden het goed voorbereid, 
hadden naar onze mening een leuk werkje...
Toen onze jongste het werkje zag riep hij hard:
Dat is stom ik wil niet kleuren....
tja daar gaat je voorbereiding,
natuurlijk probeer je dit om te buigen, maar hij vond het echt niet leuk.

Ook hebben we wel eens een te pittig  onderwerp aangesneden..
Het landde niet, 
ze snapte er niks van...
op dat moment zelf gelijk een andere invalshoek verzonnen en de avond een andere kant op gegaan,
niet erg maar wel vervelend

Soms zitten de kinderen elkaar zo te jennen en af te leiden dat we 
niet uitgelegd krijgen wat we willen gaan behandelen
dat irriteert ons weer...

Ik heb ook wel eens van die dagen of weken,
dat ik vast loop in 't voorbereiden, 
ik denk te moeilijk, 
kan geen werkje vinden,
geen ispiratie...
heel frusterend....
bidden en brainstormen met wat vriendinnen helpen dan erg goed

Ik heb gemerkt dat veel dingen op te vangen zijn door een goede voorbereiding. Dat we tijdens die voorbereiding goed helder hebben wat we willen overbrengen, we weten wat de spanningsboog is van de jongens. Een goede voorbereiding is 't halve werk?!
Wees ook kort en bondig, dan heb je in ieder geval je boodschap snel en helder over gebracht. Verder uitwerken kan altijd nog. Ik wil altijd graag de kern overgebracht hebben voor we aan het knutselen gaan en de aandacht wat verslapt.
Ook hebben we gemerkt dat wisselen in de verwerking ook goed werkt. Als we weken achter elkaar knutselen, krijgen we op een gegeven moment gemopper. Wissel het af knutselen, experimenteren, rollenspellen..

Wat ik ook heb moeten leren en los heb moeten leren laten, is dat het niet altijd hoeft te gaan zoals ik het heb bedacht. Soms gaat de uitwerking of een gesprek anders dan ik had verwacht. Dat is echt niet erg, sterker nog, daar komen vaak hele mooie dingen uit.

Laat de avond niet verzieken! Wij hebben het ook wel eens ervaren als iets duivels... Dat die soms ook roet in het eten probeert te gooien. Geef hem die kans niet, laat de kans om je kinderen te onderwijzen niet voorbij gaan....

Het belangrijkste is voor ons dat we een fijne avond hebben. Een avond waarop het gezellig is, alles kan en mag. Alles wat we daarbij hen kunnen leren is mee genomen! En onderschat je kinders niet... ze pikken dingen al zo snel op.

Ik ben erg nieuwsgierig naar jullie ervaringen?
Loopt het altijd gesmeerd?
Hebben jullie altijd zin?
Wie durft het te delen!?

2 opmerkingen:

  1. Ja, dat herken ik ook.
    Jarenlang hebben we heerlijk samen Bijbelfeest gevierd, en was het alleen maar fijn.
    De laatste tijd is het al een paar keer niet fijn verlopen. Inderdaad, door ruzie vooraf, kortere lontjes, laatste-nippertje-voorbereiding, en ik geloof ook dat de satan probeert het te verstoren. Ik was er echt verdrietig om, teleurgesteld dat het me niet lukte en dat er spanning was rondom iets wat zo fijn 'hoort' te zijn.

    Dank je wel voor de tips onderaan.
    Woensdag vierden wij weer Bijbelfeest. Ik zag er als een berg tegenop (probeerde dat niet te laten merken), heb veel gebeden (kon het niet zonder Hem), en gelukkig.. wat was het weer fijn! Dank aan God.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zou bijna zeggen wat fijn dat je het herkent... is natuurlijk niet fijn, maar je snapt vast wel hoe ik het bedoel.
      Ik zie hier inderdaad ook de duivel z'n hand in. Die kans wil ik hem eigenlijk niet gunnen... maar soms haak ik ook zelf af...
      bedankt voor je eerlijkheid!
      liefs Ilse

      Verwijderen