Serie: Wandelen met God (2), wandelen en bijpraten...

Met deze blog doe ik mee met de Blog-Hop van september. 

Deze maand wordt hij georganiseerd door Tineke, met haar blog Dankbaarheid op 1.

Zij koos als nieuw thema in beweging... nou onze vakantie hebben we heeeeel veel bewogen en daar hoort wandelen met God zeker ook bij... 

_______________________________________

Vandaag deel 3 van onze vakantie serie over wandelen met God. Onderstaande foto is er eentje van internet en dus niet van onze vakantiestek... ;) al is dit wel ons verlangen... maar eerst moeten de korte beentjes nog wat meer groeien...

Wandelen en bijpraten...

Sinds 1,5 jaar ga ik geregeld met een vriend van mij gaan wandelen. We kennen elkaar uit de kerk, na een vervelende uitslag in het ziekenhuis, spraken we af om eens een stukje in ons park te gaan wandelen.Want al wandelend praat het toch makkelijker lijkt het... Nu 1,5 jaar later lopen we nog geregeld een rondje en zijn we van vage kennissen goede vrienden geworden.

Dat beeld trof me toen ik deze serie aan het voorbereiden was. Zo is het ook met Gods wandelen met ons... Doordat wij met Hem meewandelen, ga je praten, ga je delen... maar je luistert ook... Dat geeft een relatie en hoe vaker je wandelt hoe dieper je band wordt. Zo diep dat je soms alleen maar samen hoeft te zijn en dat woorden niet nodig zijn.. Dan is elkaars aanwezigheid genoeg.

Daarom zijn de woorden van deze keer wandelen, luisteren, praten, 24/7, delen, relatie en gebed. Daar zullen we mee aan de slag gaan.

Onze middag/avond....

Tijdens onze vakantie wandelen we erg veel en we ondervinden wat hierboven staat bijna dagelijks. Ineens is er meer te vertellen, tijd om goed te luisteren. We praten als gezin met elkaar over de mooiste dingen. Tijdens een van deze wandelingen. Vragen we aan hun om er overna te denken wat ze zouden zeggen en vragen als ze hier liepen met God. Wat zou jij vertellen? Wat zou je vragen? Of zou je alleen maar genieten van Zijn aanwezigheid? 

Tijdens de lunch praten we daar overdoor... Wat ze verzonnen hebben is mooi om te horen en tegelijk ook kinderlijk grappig. En ja ze vertellen alles wat ze op hun hartjes hebben, zelfs wat ze voor hun verjaardagen hopen te gaan krijgen. Prachtig toch... Als we het er zo over hebben, dagen we hen uit. Om na de pauze dit ook wandelend aan God te vertellen. 

We nemen allebei een kind aan de hand en starten een paar minuten na elkaar zodat ze elkaar niet horen en niet afgeleid worden door elkaar. We lopen hand in hand... en ondertussen beginnen ze aarzelend te bidden/praten met God... Van te voren hebben we afgesproken dat bij een bepaald punt op de wandeling elkaar weer zullen ontmoeten. Allebei zullen we de jongens helpen bij het praten en bidden. Ook doen we zelf mee... En weet je... we liepen daar met kippenvel en tranen in onze ogen. Wat mooi... om stil van te worden....

Op de boerderij lezen we uit de bijbel in gewone taal het verhaal van Henoch uit Genesis 5, nou ja verhaal... het is maar een klein stukje. In de apocrieve boeken Sirach 44:16 staat ook nog wat over Henoch. Er staat niet veel en dus praten we er nog even over door. Als knutselwerkje verven we de voeten van de jongens rood en deze drukken we op een papier. Met de hielen een beetje bij elkaar en de voeten iets naar buiten. Als ze droog zijn, dan knippen we de voeten in een hartjes vorm uit. Deze plakken we op een andere kleur papier en de jongens schrijven erbij. Wandelen met God. Deze krijgt een mooi plekje aan de muur op de boerderij.

 

 Dit keer geen links, want er is niks om naar te linken ;)

We hebben alles wat we geknutseld hebben opgehangen op de kastdeur van de jongens... Gezellig gezicht...en voelt dan gelijk wat meer als je eigen huis.