Dus deze week hebben zoals beloofd zouden we collages maken.
Onze avond....
Dit thema hoefde verder geen introductie en we konden gelijk door naar de verwerking... Nou ja, na de warme anijsmelk en sinterklaas-lekkers :).
We hadden van opa en oma een berg met oude kranten gekregen en we hadden een stapel Visie's en folders.
Mooi was het om het verschil te zien tussen een 5 en 7-jarige jongetje. Matthijs zocht vooral plaatjes die hoorde bij God... en niet zozeer wat bij de smalle weg hoorde. Dus hij zocht ijverig plaatjes van koeien, schapen en nog meer lieve dieren (want oh wat is hij dol op dieren).
Thomas daarin tegen snapt het thema toch beter en zocht gericht... Hij kwam vooral met woorden (toch handig als je kan lezen ;)....) Hij kwam met woorden als Hoop, Leven, Dood, Oorlog.
Hans en ik knippen er ook op los en dan valt het me op... in al die kranten... het is allemaal van de brede weg... dat maakt me verdrietig... maar ook des te vast beradener om de kinderen duidelijk te maken wat wel en niet bij God's weg hoort.
Als alles uitgeknipt is gaan we plakken. Hans maakt met Matthijs de smalle weg en Thomas en ik maken die van de brede weg.
Fijn is het om de andere collage te bekijken... vol met mooie dingen... en woorden en plaatjes die we herkennen als zijnde goed...
Wat indrukwekkend, en wat mooi.
BeantwoordenVerwijderenHeftig he, om die erge dingen, die in de wereld gebeuren, op een dag uit te moeten leggen aan die kinderkoppies, met die onschuldige, vertrouwende oogjes.. Zo pijnlijk. En je ziet des te scherper (in hun geschokte oogjes) hóe vreselijk het allemaal is.
Hier ging het gister over abortus, en Romeo keek me ook zó vreselijk geschokt aan... pfff.
Door zo'n family night heb je weer zo helder om de kids in àlles Gods weg te wijzen he!
Mooi, die plaat van de smalle weg!
Ja vond het heftig, maar nodig, want ik wil ze niet wereldvreemd opvoeden... en ik heb geleerd, antwoord te geven op wat ze vragen en dan heel sumier.. ze stoppen vanzelf met vragen...
VerwijderenMaar wat je zegt... die vertrouwende goede oogjes... en dan die wenkbrauwen die omhoog gaan....achh wat zielig...
Ja, dat doen wij ook meestal zo ja, summier antwoorden, alleen op hun vraag. Meestal vragen zover als waar ze aan toe zijn (hoewel dat ook verschilt per karakter).
BeantwoordenVerwijderenOnze Gi van 10 vraagt alleen overal het naadje van de kous van... dus daar is weinig summiers meer aan... ook wennen hoor. Soms wil tie nog meer weten dan we er zelf op dat moment exact van weten..
O ja, alleen in de zomervakantie over het Israël-oorlog-probleem. Daar hebben we uit onszelf heel veel over gepraat, als tegengeluid van het jeugdjournaal, wat Gi op school mee krijgt
Heel goed verwerkt zo. Mooi dat ik mee mag kijken.
BeantwoordenVerwijderenWelkom hoor Arielle!!!
VerwijderenDaar heb ik mijn blog ooit voor opgericht... anderen te bemoedigen en te inspireren....
en bedankt voor je reacties!
Groetjes