Family night in het bos, over de kloof en het kruis

Wie kent bovenstaande foto's niet?....
Ik denk dat velen van jullie zulke afbeeldingen wel kennen. Ook wij... Daar wilde wij wat mee doen. Zeker zo rond de lijdenstijd leek ons dat wel erg mooi. 

Voorbereiding.... 
Vorige week donderdag was ik inspiratieloos.... Ik wist niet meer wat we zouden gaan doen de volgende avond... Lastig lastig... Zeker nu we merken dat de jongens qua begrijpen wat verder uit elkaar staan. Met Thomas van 6 kunnen we makkelijk de diepte in en kunnen we veel praten. Maar bij Matthijs van 4 landt dat nog niet echt en dat is logisch daar is hij te jong voor.... Alleen wij willen zo graag de diepte in ;).
De afgelopen weken hebben we dat gedaan en dan merken we dat dat voor de jongste eigenlijk te lastig is om te begrijpen en dat we dat niet te vaak achter elkaar moeten doen...
Dus ik ging op zoek en op zoek en vond niks.... tenminste niks...  niks waar ik van dacht 'dat is het'... na nog wat gebrainstorm met en een vriendin ...was ik er nog steeds niet uit. Wat lastig, teleurgesteld en chago ging ik naar bed... Herkenbaar voor jullie? Ik hoop het stiekem een klein beetje wel :).

En toen wist ik het...
Ik raakte m'n kussen en lag te balen en toen ineens wist ik het... Stom he?!. We hadden plannen om die zaterdag naar het bos te gaan en takken te gaan zoeken om net als vorig jaar rond goede vrijdag weer een kruis van te kunnen maken.
Het plan veranderde spontaan. Vorig jaar vond ik het best jammer dat het kruis er best kort hing. Dus we zouden het kruis nu al maken... daar ter plekke...

Onze middag...
De jongens waren helemaal opgewekt, naar het bos... en daar ook nog picknicken en mama had gezegd dat we daar ook nog iets leuks zouden gaan doen. Onderweg werd al druk geraden, maar we verklapte niets. Ook niet toen we ze de opdracht gaven om veel takken te zoeken.

Waarvoor dan mama? Gaan we een hut bouwen? Wat dan wel mama...Leuk hoor.

Toen we weer bij de auto en het picknickveldje kwamen hebben we eerst heerlijk genoten van de zon en het lekkers uit de mand.

Daarna zijn we naar een grote greppel gelopen, die vol zat met doornen en bramenstruiken. Onmogelijk dus om aan de overkant te komen.

 Ze moesten zich voorstellen dat wij dus aan onze kant stonden en de Here God aan de andere kant. We zouden nooit door de greppel kunnen komen, door de doornen en bramen. Maar ook maken we de vergelijking met de zonde die tussen ons instaat. Dat God zo machtig en rein is dat wij nooit bij Hem zouden kunnen komen met al onze zonde... Hoe ze ook verzonnen, ze konden geen oplossing verzinnen.... 

zie je ze verzinnen... :)

Tot papa hen vroeg om te helpen met een grote tak/stam. Deze werd over de greppel gelegd, nu konden we wel naar de overkant. Oh wat was dat eng..... maar we kwamen wel aan de andere kant. We legden uit dat de stam stond voor het kruis en dat door Jezus Zijn offer, de kloof overbrugd kan worden....

Thomas durft wel met wat hulp, maar zien jullie Matthijs die is snel om gerend en riep toen hard:
Ik ben ook al bij de Here God ....;) hhahaha

Daarna maakte we het kruis van de verzamelde takken en het meegenomen ijzerdraad. 

Het kruis werd op gepaste wijze naar de auto gedragen en Thomas vond het nog erg zwaar.... Ja jongen je moest eens weten, wat Jezus echt moest dragen...

Thuis hebben we hem aan de deur gehangen, volgens Thomas moesten nu heel snel onze zonden er aan spijkeren (net als vorig jaar).

Het was heel gaaf om het eens zo te doen. Al waren de jongens wel sneller afgeleid, maar dat was oke. En Matthijs? Volgende week gaan we het hebben over de intocht en later ook nog over de tempelreiniging... Daar kan hij meer mee! We zullen er dus duidelijk meer rekening mee gaan houden met het niveau van begrijpen en dat is niet erg.... Trekt vanzelf weer recht ;)