Serie: 40 dagen delen met open handen (3).... Nu in de praktijk...

Na afgelopen zondag voelde ik erg de drang om wat dingen in de praktijk te gaan brengen. We zijn de afgelopen tijd zo bezig geweest met de zorgen en ellende van anderen dat het voor mijn gevoel tijd is om onze handen uit de mouwen te steken... 

Maar hoe??...
Dat spookte al heel de week door mijn hoofd heen... Oke het verlangen is er, hoe gaan we in de praktijk brengen wat we geleerd en gelezen hebben. Hoe gaan we onze kwaliteiten in zetten en hoe kunnen we de kinderen hun kwaliteiten in laten zetten... Want ze hebben natuurlijk talenten/gaven, maar veel daarvan zijn nu op hun leeftijd nog lastig in te zetten in de grotere dingen.. Tot ik bedacht dat het geen grote dingen hoeven te zijn.... 

Het zit in de kleine dingen....

Toch?? Zijn die kleine dingen niet de grote dingen? We besloten een kaarten/kleurplaten actie in Huize Verschoor te starten :). Maar wie stuur je dan kaarten? 

• Ik zocht contact met de dame in onze gemeente die verantwoordelijk is voor de HVD (Hervormde Vrouwen Dienst, deze vrouwen gaan op bezoek bij rouwdragende, zieken en oude/eenzame mensen). Haar vroeg ik om 4 adressen van mensen die wel een kaartje konden gebruiken. Zo'n soort contact persoon hebben jullie ook vast wel in de gemeente. 
• Ook keek ik op de site van Open Doors, daar staan altijd adressen van christen die wel wat gebed en kaarten kunnen gebruiken. Klik hier om de adressen/personen te bekijken
• We hebben natuurlijk ook ons nieuwe ver-weg-broertje... daar zou ook wat heen gaan. 

Kaarten zijn leuk, maar wat dacht je van iemand een lekkere zelfgemaakte appeltaart of pan soep brengen?... Ik vroeg Hans (die diaken is) of hij een adresje kende. Als je zoiets wil doen, neem dan contact op met een diaken of iemand die verantwoordelijk is voor de mensen die hulp nodig hebben. 

Misschien hebben jullie oudere kinderen... dan zou het misschien wel gaaf zijn om bv. hulp in de tuin aan te bieden van dat oude omaatje uit de gemeente die het niet meer aankan... Of dat je gaat helpen bij een verhuizing van een gezin wat het niet breed heeft. Of ga naar de super en koop een tas vol lekkers en bezorg dat bij iemand die het kan gebruiken. Of ga een middagje helpen bij de voedselbank... Of ga eens met de kinderen bij een eenzame oudere op de koffie, gewoon even, om te laten weten dat ze niet alleen zijn. Opties genoeg :). 

Onze avond...

Begint eigenlijk al 's middags... Na school bakken we een appelcake... en oei wat verheugen ze zich erop... "lekker mam, met slagroom erop...) maar ze weten nog niet dat we hem weg gaan geven...

's Avonds lezen we eerst het verhaal voor van het gezin waar we aan willen schrijven van Open Doors. Wat heftig....verschrikkelijk... je man... vader vermoord... Een van de kinderen maakt een tekening en de andere 1 voor ons adoptie kindje en ondertussen praten we over hoe je geven/delen in de praktijk kan brengen. Geld geven hadden we natuurlijk al belicht.. Dus nu voor het praktische deel. 

Daarna pakken we de plakkaatverf. We kwasten hun handen in en drukken deze op een blanco kaart.

De volgende morgen schrijven we onze wens en namen erop. In de envelop en daarna gaan we zelf voor postbode spelen. Ook rijden we langs het postkantoor om onze buitenlandse post te posten.

De kaart :)

Yess gelukt :)

Ook maken we een kaart voor bij de appeltaart. De kinderen zijn eerst erg teleurgesteld, wat ik me goed kan voorstellen want we hadden zo ons best erop gedaan. We leggen uit waarom we hem weggeven. Dat snappen en gelukkig zijn ze daarna blij om te weten dat anderen er van zullen smullen! 
Het gevoel van niet eigenlijk niet willen delen, het voor onszelf willen houden van de cake, de teleurstelling...Daar gaan we volgende week mee verder, dat weten zij nog niet, maar wij wel ;).

Dit keer dus geen echt knutselwerkje oid. Maar wel genoeg voeding voor hun koppies :). 

Ik vond een leuk werkje wat hier bij aansluit en wat we misschien ook nog wel eens maken, maar ik wil hem toch ook alvast delen met jullie. Het is een werkje wat duidelijk maakt dat je er bent voor iemand anders. Deze zou je kunnen maken als herinnering aan deze avond, maar ook om weg te geven bedacht ik me. Link knutselwerkje: Wij zijn er voor jou.