Goede Vrijdag: Onze zonden weg... helemaal weg

Vandaag is het Goede Vrijdag, een bijzondere dag. Een dag waarop Jezus voor ons aan het kruis stierf voor onze zonde. Zonden die we iedere dag weer doen en zullen blijven doen... Wat bijzonder dat Hij er toen al voor stierf...voor mij...voor mijn kinderen...voor heel de wereld...wat een liefde...wat een groot hart...

En met dat hart zijn we vanavond aan de slag gegaan. Al enige weken hing er een kruis in huis. Afgelopen week hebben we dat kruis gevuld met briefjes met daarop onze zonden. Iedere dag kwamen er meer briefjes. Een dag schoot het door mijn hoofd...oh jee ons kruis is te klein voor onze zonden. Gelukkig is het echte kruis, nooit te klein geweest voor onze zonden...

Overdag heb ik samen met de jongens een kruis geknipt uit een groot vel dik rood papier. Deze versierde we en ik legde uit dat dit hart stond voor God's enorme hart. Dat vol liefde voor ons klopt. 
Ik maakte een gat en daar door heen stak ik een rol (een buis of pijp kan ook). Deze plakte ik vast. Wat we er mee gingen doen bleef nog even een verrassing.... 

De jongens hielpen opvallende snel mee met de tafel afruimen om nou eindelijk erachter te komen wat we met dat hart ging doen.

Het hart klemde we op een stoel vast en de rol kwam uit in de prullenbak.
We lazen en praatte over het verhaal van Goede Vrijdag en daarna legde ik weer uit dat God's liefde en genade ervoor zorgt dat wij niet hoeven te sterven. Thomas die de tekst van deze periode zelf kan lezen wist dit ook....juist doordat hij die tekst op de muur zo vaak leest. Gaaf dat dit dus werkt ;). De jongens weten ook al dat om vergeven te worden, we wel moeten bidden en om vergeving moeten vragen... We hoeven dus geen gekke dingen te doen, we mogen het Hem gewoon vertellen en dan is het klaar... onvoorstelbaar en wat kan ik daar nog veel van leren...

Daarna halen we voor ieder een zonde van het kruis en gooien dit in het hart. Niet snel daarna rende de jongens op en neer met zonden...

Het kruis blijft nu leeg, want onze zonden zijn er niet meer... die liggen in de prullenbak! Die zijn weg... voorgoed.... eruit halen kan natuurlijk wel...dat moedigt de duivel alleen maar aan. Voor God zijn ze weg.... laten we er zelf ook voor zorgen dat we ze niet weer opvissen! Vergeven is vergeven