Laat de kinderen tot Mij komen!

De mensen probeerden ook kleine kinderen bij Hem te brengen om ze door Hem te laten aanraken. Toen de leerlingen dat zagen, berispten ze hen. Maar Jezus riep de kinderen bij zich en zei: ‘Laat ze bij Me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan!’

maandag 30 december 2013

Oud en nieuw 2013!

Het is stil geweest op m'n blog.. ik plaatste wel blogs, maar die kwamen uit het archief of gingen over dvd's. Hielden we dan geen family nights rond de kerstdagen? Helaas moet ik eerlijk bekennen dat dat niet gebeurd is... Oh wat baal ik ervan... Ik had alles van tevoren gepland, alle werkjes uitgezocht en ingedeeld wanneer we wat gingen doen...En toen kregen we een zieke.. en later nog een zieke..en was het extra werken toch wel een beetje veel en kozen we ervoor om andere dingen te doen ipv een family night. Iedere keer stelde ik het uit, dan doen we het.....wel. En ook jullie weten vast wel, van afstel komt.... juist afstel. 

Ook zouden we aan de hand van een boekje de adventsperiode doorgaan... we vergaten het eens en toen nog eens en toen hadden we zoiets van laat maar... nu staat het ongebruikt op de plank.

Gisteren had ik een katergevoel. De kerst voorbij, al m'n plannen foetsie, niks gedaan...en nu is het ineens al weer bijna oud en nieuw en dacht laat die avond dan ook maar zitten... Ik baalde heel erg. Voelde me down... zit ik dan met mijn goede gedrag en mijn voornemens. Wat zullen de mensen van m'n blog wel niet denken... Oh ik heb het zelf altijd over die belangrijke tijd dat kinderen dingen nog aannemen van je... en ik laat dan andere (onbelangrijkere) zaken voorrang krijgen op onze avonden.


Gelukkig ben ik ook niet perfect en ineens wist ik het vandaag! Ik pak het weer op! Vanavond hebben we family night. Over oud en nieuw... en de gemiste kansen? Helaas (dom-dom-dom,) maar dat mag ik ook relativeren... het is niet dat we niks gedaan hebben...en er is echt wel aandacht aan kerst besteed in ons gezin...Leg ik dan misschien de lat te hoog voor mezelf? voor ons gezin? 

God is erbij en de kinderen zijn bij Hem veilig... Ook dit mag ik aan Hem overgeven...en bij Hem laten... Hij zal in de harten van de kinderen werken... 

Nadat ik jullie dit vertelt (opgebiecht) heb, wil ik graag vertellen over onze avond.


Voor alles een tijd...

Alles heeft zijn uur en tijd,
alles in dit leven.
Er is een tijd om te baren
en er is een tijd om te sterven,
een tijd om te planten,
een tijd om te rooien;
er is een tijd om te doden
en een om te genezen,
een voor afbreken
en een voor opbouwen;
er is een moment voor huilen
en een voor lachen,
voor rouwen,
en voor dansen;
er is een tijd van liefde
en een tijd van eenzaamheid,
van kussen
en van afwenden;
er is een tijd van zoeken
en een van verliezen,
een tijd van bewaren
en een tijd van wegdoen;
er is een moment om te scheuren
en een om de scheuren te naaien,
een moment voor zwijgen
en een moment voor spreken;
er is een tijd voor liefhebben
en een tijd voor haten;
voor oorlog


en voor vrede.
Prediker 3:1-8

Oud en nieuw...
Al jaren doen we op oudejaarsavond of een avond ervoor een family night om terug te kijken naar het oude jaar en vooruit te blikken naar het nieuwe jaar. Voor ons altijd een mooi en leuk moment.
Ook dit jaar willen we dit weer doen, morgen is het oud en nieuw en vandaag keken we terug op dit jaar!

Ik had diverse foto's van het hele jaar in een mapje gezet en deze keken we. Ik had mooie, lieve, leuke, gekke en verdrietige foto's. Zodat ons jaar echt terug gekeken kon worden. Bij de meeste foto's wisten de jongens het nog wel, anderen moesten we uitleggen.
Daarna lezen we bovenstaande Bijbeltekst uit prediker 3:1-8 voor. Het stuk wat daarna in prediker staat, vond ik vanuit de bijbel te lastig en dus legde we dit op hun niveau met onze eigen woorden uit. Ik vind het een prachtige tekst... door de waarheid die er in schuilt. Zo ervaren we het ook echt. God bestuurd alles en we kunnen niet alles overzien, maar Hij wel!

Daarna maken we met z'n allen een vuurpijl. Het idee vond ik hier, alleen wilde ik hem anders gebruiken en geen confetti (al is dat ook wel erg leuk om een keer te doen). We maakte deze pijl van een lege Pringels buis (jaja die snoepte we gisteren leeg ;)).




Eerst prikte ik bovenin de buis op dezelfde hoogte 2 gaatjes en 
daarna beplakte we hem met gekleurd papier.



We versierde de pijl met stroken papier.
Van wat dikker karton rolde/vouwde ik een punt (soort hoedje).
Door de 2 gaatjes in de buis staken we een sateprikker (even door het gekleurde papier heen prikken). 
Aan de beide zijden van de buis knoopte ik een lintje, zet dan de punt er losjes op en laat het lint door de punt naar buiten/boven gaan.
Als laatst maakte ik ook 2 gaatjes in de punt en zorgde dat de sateprikker ook door deze gaatjes heen ging


Van diverse kleuren kadolint maakte ik lange slierten, knoopte deze samen en plakte deze aan de binnenkant van de buis vast.
Om de onderkant van de buis dicht te krijgen maakte ik van een prop crepepapier en duwde dit in de buis (dat blijft vanzelf steken als de prop groot genoeg is)


Aan de onderkant lieten we lange slingers eruit hangen. 
Aan deze slingers hingen we kleine briefjes. Met dingen waar we dankbaar voor zijn en met goede voornemens/doelen die we persoonlijk of als gezin willen bereiken.
 Daarin kan je duidelijk het verschil merken tussen een 6 en 4 jarige. Mooi om te zien dat als je 6 bent, je best doelen en voornemens kan verzinnen en al best kritisch kan kijken naar jezelf. 



We maakte al de briefjes vast dmv plakband en hingen de vuurpijl hoog op. 



We sluiten af met kringgebed en bidden voor diverse dingen die aan de pijl hangen!



Vanaf hier wil ik jullie een gezegend nieuw jaar toewensen, vol met mooie momenten met jullie kinderen. Hen lerende vanuit de bijbel, hen laten zien wat het is om christen te zijn, een jaar vol van God, een jaar vol van samen zijn en genieten!

Liefs Ilse





3 opmerkingen:

  1. Ik vind het mooi om te lezen. Goed ook dat je niet stil ben blijven staan bij je 'falen' maar de draad weer oppakt! Verder gaan en de duivel zeker geen kans geven je nog langer down te laten voelen. Als mijn kleine meid groter is hoop ik ook dit soort momenten met mijn man te organiseren. Wat een mooie bagage geef je je kinderen op een ontspannen manier mee. Waarom wel de kinderen van de kinderclub, maar niet thuis? Thanks voor het delen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt lisanne! Ik bedacht me inderdaad ook ineens dat ik me niet door de duivel op m'n kop moest laten zitten!
      Het is zo gaaf om strakjes te doen met je dochter! Wij begonnen toen de jongens 2 waren! Wat een zegen... Al die tijd mogen we hen al onderwijzen uit t belangrijkste wat er is!
      Liefs Ilse

      Verwijderen
  2. Mooi, je berichtje. Eerlijk ook.
    Ik herken dat ook wel, dat iets soms versloft, of niet gelukt is. Kon daar ook zo down van zijn. Tegenwoordig probeer ik me daar nu ook niet meer door te laten leiden!
    Ben dit jaar (maar) 8 dagen met advent bezig geweest. Eerder was het er niet van gekomen. Maar die 8 dagen waren ook prachtig!
    Aan de ene kant vind ik het mooi zoveel mogelijk te doen, aan de andere kant wil er er ook graag ontspannen mee omgaan, het hangt niet alleen van die speciale momenten af.
    Herkenbaar hoor!
    Mooi trouwens, een oud en nieuw-family night!

    BeantwoordenVerwijderen